แม่ของฉันชื่อ บุญลือ  พูลพันธุ์ เกิดปีมะเส็ง (พ.ศ2471) ปัจจุบันมีอายุ 93 ปี ปัจจุบันอาศัยอยู่กับลูกชายคนโตที่บ้านเลขที่ 11 หมู่ 5 ต.ท่าช้าง อ.วิเศษชัยชาญ จ.อ่างทอง ในครอบครัวเกษตรกรรม มีพี่ชาย 1 คนได้ถึงแก่กรรมเมื่ออายุ 68 ปี คุณยายแต่งงานกับคุณตาหุน พูลพันธุ์ (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) มีลูก 6 คน ผู้ชาย 4 คน ผู้หญิงคนโตอดีตครูชำนาญการอายุ 70 ปี ลูกชายคนเล็กนายทหารอากาศอายุ 51 ปี 

     วิถีชีวิตของแม่จะอยู่แบบบ้าน ๆ เลี้ยงลูกตั้งแต่เกิดจนจบการศึกษาโดยประกอบอาชีพทำนา ปลูกผักสวนครัว แม่เป็นคนขยัน ทำมาหากินเก่ง เมื่อถึงวัยที่ลูกทุกคนต้องเข้าเรียนหนังสือ แม่และพ่อจะส่งลูกไปเรียนโรงเรียนใกล้บ้าน (โรงเรียนเอกชน) ในขณะที่ลูกชาวบ้านแถวนั้น พ่อแม่ส่วนใหญ่จะให้ลูกไปเรียนโรงเรียนวัดใกล้บ้าน (โรงเรียนประชาบาล) เมื่อลูกๆ ทุกคนเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 ก็จะให้ลูกๆ ทุกคน เข้าไปเรียนในตัวอำเภอ ในขณะที่พ่อแม่คนอื่นจะไม่นิยมให้ลูกศึกษาต่อ แต่แม่และพ่อของฉันเป็นคนหัวสมัยใหม่แม้ว่าจะเป็นชาวนาก็ตาม แต่ก็มีความมุ่งมั่นที่จะต้องส่งลูกๆทุกคนได้เรียนจบสูงๆ เมื่อจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 (มศ.3) ลูกๆ ของแม่จะได้ไปเรียนต่างพื้นที่กันทั้งหมด กรุงเทพฯ บ้าง อยุธยาบ้าง ลูกสาวคนโต ได้ไปเรียนครูที่วิทยาลัยครูสวนดุสิต ลูกชายคนรองไปเรียนด้านอนามัยที่ขอนแก่น  ลูกชายอีกคนได้ไปเรียนกฎหมายที่ธรรมศาสตร์ ลูกสาวคนเล็กสุดเรียนการโรงแรมที่ชลบุรี และลูกชายคนสุดท้องได้เรียนทหารอากาศ จะเห็นได้ว่า แม้พ่อกับแม่จะเป็นชาวนา แต่ความคิดที่จะส่งลูกให้เรียนสูงๆ นั้นไม่เป็นรองใคร จนทุกวันนี้ลูกๆ ทุกคน ได้ดิบได้ดี มีครอบครัวที่น่ารักอบอุ่น

     เมื่อแม่มีอายุมากขึ้น ลูกๆ ขอให้แม่พักผ่อนอยู่บ้านก็ไม่ยอม แม่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล ประหยัดมัธยัสถ์เลี้ยงลูกทุกคนให้มีการศึกษาและอบรมทุกคนให้เป็นคนดีของสังคม ปัจจุบันพ่อเสียชีวิตไปแล้ว เมื่อแม่ต้องอยู่คนเดียว ลูกชายคนโตที่อยู่จังหวัดใกล้ๆ จึงรับไปอยู่ด้วย กิจวัตรประจำวันของแม่ปัจจุบันแม่จะตื่นแต่เช้า วันพระจะไปทำบุญ วันธรรมดาเวลาเช้าและตอนเย็นจะปลูกและรดน้ำต้นไม้   พอแดดออกแม่จะเข้าบ้านกินข้าวเช้าดูทีวีไปด้วย (แม่ชอบดูข่าว ละครหลังข่าว สารคดีท่องเที่ยว) สถานที่ที่ไหนที่น่าสนใจที่แม่ไม่เคยไปแม่จะให้ลูกพาไป แม้แม่จะมีอายุมากแล้วแต่แม่ยังให้ลูกพาไปดอยอินทนนท์  แม่ฮ่องสอน ทองผาภูมิ เกาะสองพม่าก็เคยไปแล้วตอนอายุเข้าสู่เลขเก้า แม่เป็นคนชอบอ่านหนังสือมาแต่ไหนแต่ไร แม่ยังคงอ่านหนังสือได้ดี แม่ชอบอ่านหนังสือพิมพ์ทุกหน้า หนังสือสกุลไทย บางกอก หนังสือดารา คู่สร้างคู่สม ดาราคนไหนเป็นแฟนกันแม่รู้ (เมื่อหนังสือบางสำนักพิมพ์ได้ปิดตัวไปแล้ว ก็ทำให้แม่เหงาๆ ไปบ้าง บางครั้งก็นำหนังสือฉบับเก่าๆมานั่งเปิดอ่าน)  แม่ไม่นอนดึกยกเว้นวันที่มีละครที่ชอบ แม่มีสุขภาพดี ความจำดี คิดเลขเก่ง จำได้ว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นแม่นอนโรงพยาบาล แต่แม่ก็มีโรคประจำตัวคือความดันโลหิตสูง 

การที่แม่มีอายุยืนน่าจะขี้นอยู่กับปัจจัยสองอย่างคือ อาหารการกิน แม่ชอบกินปลา แกงส้ม น้ำพริกผักต้ม อีกอย่างหนึ่งคือ แม่เป็นคนไม่เครียด แม่จะสอนให้ลูกได้เรียนรู้จากการปฏิบัติของแม่ว่า  สิ่งใดที่ไม่ควรรู้อย่าไปอยากรู้ สิ่งใดที่รู้แล้วไม่ควรพูดก็อย่าไปพูด

     ศูนย์ศตวรรษิกชน ขอขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ของคุณยายบุญลือ  พูลพันธุ์ จากคุณอุไร ชวนวัน ที่ได้แบ่งปันประสบการณ์การเดินทางของชีวิต “นพวรรษิกชน” (ผู้ที่มีอายุ 90 ปีขึ้นไป) ของประเทศไทย เพื่อเป็นแบบอย่างของนักเดินทางวัยเก๋า ที่ยังคงสุขภาพดี ความจำดี คิดเลขเก่ง และสนใจเรื่องราวความบันเทิง

*เรื่องเล่าและรูปภาพนี้ได้รับความยินยอมให้เผยแพร่ในเว็บไซต์ศูนย์ศตวรรษิกชน*                   
เนื้อหาและรูปภาพใช้ในการเผยแพร่ในเว็บไซต์ของศูนย์ฯเท่านั้น ไม่อนุญาตให้นำไปใช้เพื่อการโฆษณาและการหาประโยชน์ในทางอื่น